معنی مربوط به دیگری

وابسته

غیر

دیگری. [گ َ] (ص نسبی) غیر. مقابل خود. آنکه جز تو یا او و یا من است. کسی یا چیزی جزاین. جز ما. جز او. جز شما. جز ایشان. غیر ایشان. (یادداشت مرحوم دهخدا). کس دیگر. (ناظم الاطباء). شخص دیگر یا چیزی جز آنچه من و شما میدانیم:
بتو بیش از تو گر زری دادند
دانکه از بهر دیگری دادند.
اوحدی.
خدا را داد من بستان از او ای شحنه ٔ مجلس
که می با دیگری خورده ست و با من سرگران دارد.
حافظ.
گر دیگری بشیوه ٔ حافظ زدی رقم
مقبول طبع شاه هنرپرور آمدی.
حافظ.
گر پنج نوبتت بدر قصر میزنند
نوبت به دیگری بگذاری و بگذری.
حافظ.

دیگری. [گ َ] (اِ) خراج و مالیات اشجار و مانند آن. (ناظم الاطباء).

مربوط. [م َ](ع ص) بسته.(منتهی الارب). محکم کرده و بسته شده.(از اقرب الموارد). بند کرده شده. || متعلق. منسوب.(ناظم الاطباء). وابسته. ربط داده شده.
- مربوط بودن با کسی، با او پیوستگی یا دوستی یا آمد و رفت داشتن. با وی در ارتباط بودن. با او رابطه داشتن: در قزوین با خواجه افضل ترکه مختلط و مربوط بود.(عالم آراء از فرهنگ فارسی معین).
- مربوط بودن کاری یا سخنی به کسی، متعلق بدو بودن. او را در آن کار سهمی و نفعی بودن. او را در آن امر حقی و دخلی بودن.
- مربوط کردن، ربط دادن. بهم پیوستن.
|| مرتب.(ناظم الاطباء). بهم پیوسته. مرتبط با هم. دارای رابطه و پیوند.
- سخن مربوط، سخنی که مبتدا و خبرش معلوم و مرتب و منظم باشد. مقابل سخن نامربوط که در آن موضوع ها بهم ربطی ندارند و کنایه از پرت و پلا و جفنگ و بی معنی است.

کس دیگر، شخص دیگر،

جز ما، جز این، جز ایشان، غیر ایشان

محکم کرده و بسته شده، پروریده

altro

Andere, Anderer, Ein anderer, Ander, Andere, Anderen, Sonstig, Zusätlich

Angebracht, Befestigt, Eigen, Fügte an, Geeignet, Ordentlich, Passend

آخر

ذو علاقه، صحیح، ماده، متماسک، موسسه فرعیه

مرتبط، منوط، وابسته، منسجم، باانسجام، صحیح، درست،
(متضاد) نامربوط، بی‌ربط

مَربُوط، بسته و محکم شده، در فارسی به معنای دارای نسبت و دارای رَبط مصطلح است و ربط هم در فارسی به معنای وابستگی، نسبت، پیوند و بستگی متداول است،

508